سلسله مطالب کاربردی در مهندسی نفت (15)
☑️ برای عملیات اسیدکاری بایستی حتماً تست تزریق‌پذیری را انجام دهیم تا بفهمیم که آیا مخزن می‌تواند اسید را جذب کند یا نه.
در این تست، حجم معینی از اسید که معادل حفره باز یا مشبک‌ها می‌باشد را درون چاه تزریق و واکنش سازند را مشاهده می‌کنیم. حتما باید سازند اسید را قبول کند.
مقدار حداکثر فشار و دبی تزریق‌پذیری برای چاه‌های نفتی 2000 پام و 3 بشکه در دقیقه می‌باشد. برای چاه‌های تزریقی آب و گازی این مقادیر بترتیب 1000 پام و 8 بشکه در دقیقه می‌باشند. به این معنی است که ما تست تزریق‌پذیری را انجام می‌دهیم و ممکن است که در فشار 500 پام همه حجم اسید وارد سازند شود. در صورت عدم موفقیت‌آمیز بودن می‌توانیم تا حداکثر فشار این کار را تکرار کنیم تا به تزریق‌پذیری مناسب برسیم. در نهایت اگر تزریق‌پذیری خوب نباشد عملیات اسیدکاری لغو می‌شود.
☑️ اگر فشار تزریق بیشتر از مقادیر حداکثری متداول برای چاه‌های نفتی یا تزریقی آب و گاز شود باعث شکستن و فروپاشی پاشنه و لبه آستری می‌شود.
☑️ مقدار حجم مورد استفاده برای تزریق‌پذیری باید به اندازه مناسب که معادل بازه حفره باز یا مشبک‌هاست، باشد. اگر حجم زیادی استفاده شود و تزریق‌پذیری خوب نباشد مشکلات زیادی بوجود می‌آورد مثل بریده شدن لوله‌ها و ...
